Wiswijzer

Eigenlijk moet het best vervelend zijn als mensen niet begrijpen wat je doet. Je denkt dat je een goed idee hebt en dat ziet niemand er wat in. Dat is vervelend. Je denkt dat je goed bezig bent maar er is eigenlijk niemand die begrijpt wat je doet, wat je zegt of wat je wilt. Dat is toch onaangenaam als niemand je begrijpt. Nu begrijp ik van de meeste mensen ook helemaal niks, dus dat schept dan wel weer wel een band.

Een paar leuke vragen in WisFaq van de laatste tijd:

ik weet niet hoe je moet beginnen aan vraag 21 pg 74 en vraag 22 pg 75
wat is de naam van die tekening van de katten?
...

Zouden leerlingen die dit soort vragen stellen nu ook het gevoel hebben dat niemand ze begrijpt? Ik denk het wel. Stel je een vraag, krijg je niet eens een antwoord. Nou ja, wat is dat nu? Niemand begrijpt mij?

Maar een beetje kinderlijk is het natuurlijk wel. Je kan ook niet verwachten dat iemand er iets van begrijpt als je 't zelf niet eens begrijpt. Ik denk dat veel mensen beter zouden kunnen zwijgen dan praten. Eigenlijk vind ik dat van mezelf ook. Eigenlijk moet ik wel een ontzettende hekel aan mezelf hebben. Misschien is dat ook wel zo...

Maar ja, je hebt maar één zelf. Ik had misschien best graag een andere zelf willen hebben, maar ik stond, kennelijk, niet vooraan de rij, denk ik, dus moet ik het er maar mee doen, voorlopig... Aan de andere kant had ik ook achteraan de rij kunnen staan. Dus het kan altijd erger.

Kijk en dat is nu zo leuk van wiskunde. Af en toe leg ik hier en daar 's wat uit en soms lijkt het net of iemand het begrijpt (wat ik dan weer heel wonderlijk vind). Dat is toch geweldig. Uiteindelijk moet nog blijken of dat echt waar is, maar 't geeft de burger moed, zullen we maar zeggen. Maar 't blijft fluiten in het donker...

Maar ik ga er gemakshalve maar even van uit dat niemand dat begrijpt en ik ga 's wat vaker zwijgen.

Geef een reactie op dit bericht

Ik ben gestopt met dit weblog. Reageren is niet meer mogelijk...