• MENU >>
• Weblog
• Achtergronden
• Archief
• RSS Feed
• Login

 Zo simpel

Na de cursus 'Internet en wiskundeonderwijs' zei een student zo'n beetje achteloos 'ach wij zien elkaar al zo vaak'. Ze doelde daarmee op het inzetten van allerlei webtwopointo. Achteraf gezien is dat natuurlijk zo. Ik laat allerlei dingen zien met de vraag of je daar iets mee zou kunnen in je onderwijs. Zo lang de cursus loopt doen studenten wel zo ongeveer wat je wilt, maar daarna is het grotendeels afgelopen.

Dat is natuurlijk niet echt verrassend. De website van de vakgroep heeft ook allerlei mogelijkheden om te delen, bij te dragen, tips te geven, te communiceren, maar 'echt' gebruikt wordt het nauwelijks. Ja, voor het aanbieden van documenten en het doen van mededelingen, emailadressen opzoeken en nog zo wat. Allemaal nuttig natuurlijk maar al met al geen schoolvoorbeeld van een platform voor een 'learning community'.

Ik heb nog 's nagedacht over wat nu eigenlijk een 'learning community' is en hoe je dat dan zou moeten ondersteunen. Eigenlijk ben ik er niet meer zo zeker van dat je zoiets 'echt' kan regelen. Misschien ontstaat het vanzelf als daar aanleiding voor is, maar lerarenopleidinggewijs denk ik dat er eigenlijk helemaal geen behoefte aan is. Er is al een sociale structuur en er wordt vast veel geleerd. Dat is tenminste wel te hopen...

Dus eigenlijk is het heel simpel. Je moet gewoon geen dingen willen waar niemand op zit te wachten. Dat WEB2.0 dat gaat toch wel gewoon door. Er is ook geen reden om het niet te blijven proberen, maar je moet je daar gewoon niet al te veel bij voorstellen. Gewoon proberen realistisch te blijven en vooral je eigen malotigheid niet al te serieus nemen. Wat ik doe hoeft een andere niet te doen. Wat volgens mij van belang is hoeft voor een andere niet belangrijk te zijn. Als aanstormend docent heb je waarschijnlijk andere zorgen dan 'bijblijven', 'te delen' of 'actief bij te dragen'. Eerst maar 's gewoon de lessen op orde, je toetsen halen, je portfolio vullen en nog zo wat...

Dus moet ik op zoek naar iets anders... maar daar over dan misschien later meer.... of niet...

Zie ook Foreverism: altijd en overal verbonden, altijd en overal converseren:

Volgens mij zijn hiervoor twee redenen aan te wijzen:

• Lerenden en onderwijsorganisaties kunnen relatief eenvoudig face to face contact onderhouden (er is geen gevoel van noodzaak).
• De betrekkelijke onbekendheid met sociale media, en vooral met de potentie van deze media.

Aan dat laatste kan je iets doen (dat probeer ik dan en dat lukt niet erg) maar aan het eerste niet...

 19-6-2009 15:24:02

Scholen in Singapore overwegen e-learning in te zetten als de uitbraak van Nieuwe Influenza A (H1N1), de 'Mexicaanse' griep, verergert.

 Door: Theo

 19-6-2009 16:00:50

Zin en onzin is altijd moeilijk vind ik. Maar is innoveren niet een middel in plaats van een doel?

 Door: Naschrift

 19-6-2009 16:40:23

Ja, een middel, maar hoef je er dan niets voor te leren? Het middel Innoveren toepassen om gewenste doelen te bereiken valt in het geheel niet mee is mijn ervaring van de afgelopen 34 jaar werken in het onderwijs.

 Door: sia

 19-6-2009 17:19:03

Met name in het onderwijs is er erg veel verwarring over de doelen van dat onderwijs. Het zou fijn zijn die eerst eens eenduidig vast te stellen...:-))

 Door: Naschrift

Geef een reactie op dit bericht

DoubleYouSee