"Ook onderwijsinstellingen hebben voortdurend behoefte aan nieuwe ideeën. Daarvoor is creativiteit nodig: de kunst van het doorbreken van patronen, gewoontes en zekerheden. Iedereen heeft de mogelijkheid om ‘zijn’ creatieve vermogens te stimuleren als hij zich maar bewust is van zijn eigen remmingen en die van de organisatie om tot creatieve oplossingen te komen. De trainingen richten zich op het wegnemen van die remmingen. Daarnaast ontwikkelen ze vaardigheden die creatief denken bevorderen."
http://www.schoolvoordetoekomst.nl/
Dat klinkt wel leuk, maar volgens mij zit het iets anders in elkaar. Als je een baantje hebt (zoals ik) dan moet je veel 'dingen' doen die nu niet bepaald erg veel creativiteit vragen. Cursushandleidingen schrijven, toetsen maken, lessen voorbereiden, enz. Binnen de kaders van die taken kan je natuurlijk creatief zijn, maar meestal is het gewoon hard werken, stevig nadenken, ernstig studeren en ploeteren.
Voor het verzinnen van nieuwe dingen is meer nodig. Je moet als het ware de ruimte creëren (in je hoofd) om zonder stress en zonder noodzakelijkheid bezig te kunnen houden met... tja, met wat eigenlijk? Met niks, met alles of ergens er tussen in. Met je gevoel, je diepere gedachten of gewoon naar muziek luisteren, een beetje heen en weer klikken en dagdromen, fantaseren, ijsberen, reflecteren en nog zo wat van die dingen waarvan een buitenstaander zou denken dat je gewoon zit te niksen.
Dat is natuurlijk ook zo, je drinkt een pilsje, rookt een sigaartje, kijkt eens uit het raam. Er gebeurt niet veel. Geen letter op papier, geen noot gespeeld,... niet één concrete handeling... de productie is gestaakt. Ledigheid is des duivels oorkussen, zullen we maar zeggen. Op dat soort momenten kan je in een keer een goed idee krijgen. Zou kunnen, maar soms krijg ik alleen maar onbetamelijke slaap.
Zie ook http://www.onzetaal.nl/advies/ledigheid.php
Misschien is dat ook wel de reden dat ik liever thuis werk dan op mijn werkplek (die ik niet heb). Doorgaans ben ik nooit meer dan 3 dagen op locatie. Dat is nog veel voor een halve baan, maar als je (na 98% van de werktijd verbruikt te hebben) kijkt naar de dagen waarop ik werk dan is daar toch wel iets bijzonders mee:
Normale werkdagen (maximaal 3) zijn voor mij maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag, afhankelijk van het kwartaal. Eigenlijk werk ik alle dagen. Ik vind dat niet erg, want als je de 'rommel' verspreid dan heb je er minder last van, zullen we maar zeggen. Uiteindelijk draai ik een redelijk aantal uren voor de aanstelling die ik heb. Ik probeer het laatste blok er stevig de kantjes van af te lopen. Ik kan me wel voorstellen dat 'normale mensen' dit 'gedoe' toch niet zouden willen, maar ik vind het wel iets hebben en zolang ik het aangenaam vind, waarom zou je dan iets anders willen?
Op de keper beschouwd is een volledige baan in het onderwijs (en al helemaal op de lerarenopleiding) niet te doen. Als je niet helemaal suf, uitgeblust en ongeinspireerd wilt raken werk dan gewoon niet meer dan een halve baan. Ik kan dat iedereen van harte aanbevelen. Het heeft zoveel voordelen... het is echt geweldig. Het heeft ook wel een paar nadelen: je hebt een soort minimum salaris en je doet waarschijnlijk meer dan redelijk zou zijn...
Als je verder niet al te veel geeft om geld en carrière dan moet je dat zeker doen. Je houdt dan misschien zelfs wel 's tijd over voor creatieve ideeën en andere leuke dingen. Bovendien draag ik op deze manier ook nog 's bij aan het lerarentekort.
Geef een reactie op dit bericht