• MENU >>
• Weblog
• Achtergronden
• Archief
• RSS Feed
• Login

 Tien manieren

...om te zorgen dan het nooit wat wordt met de integratie van ICT in het onderwijs.  

1. Verklaar de gewenste implementatie en werkwijze als onvermijdelijk en onbespreekbaar. Benadruk voortdurend dat er uit de hogere regionen van de organisatie geen enkele ruimte geboden wordt om iets anders te willen dat de gewenste implementatie en werkwijze.
2. Stel een aantal ‘ICT-experts’ aan die geen bedreiging vormen voor de gewenste implementatie en werkwijze. Let er op dat deze experts niet zo zeer geïnteresseerd zijn in ‘ICT & onderwijs’ maar vooral gericht zijn op het bereiken van de gewenste implementatie. Probeer docenten met andere ideeën en/of bewezen praktijken buiten de besluitvorming te houden. Probeer een open discussie ten alle tijden te vermijden.
3. Investeer met mate in ICT-voorzieningen. Investeer niet in activiteiten die mogelijk buiten de gewenste implementatie en werkwijze vallen.
4. Verplicht docenten gebruik te maken van de aangeboden middelen en negeer de behoeften en wensen van docenten op het gebied van ICT. Ga niet investeren in nuttige en zinvolle activiteiten van docenten die ook zonder investering zullen plaats vinden.
5. Verzwijg mislukkingen en benadruk het eigen succes, hoe marginaal dit succes ook is. Bij het ontbreken van succes verwijs dan naar andere opleidingen waar wel successen zijn waargenomen. Wees erg voorzichtig met evaluaties van docenten en studenten. Ga er van uit dat docenten en studenten in principe ongelijk hebben.
6. Negeer en verzwijg succesvolle ICT-activiteiten van docenten. Probeer deze activiteiten zo veel mogelijk te frustreren en te ontmoedigen. Sluit bij projecten e.d. niet aan bij lopende succesvolle activiteiten van docenten. Je kunt beter elke keer dezelfde fouten maken dat te leren van de activiteiten buiten de gewenste implementatie.
7. Probeer ‘nieuwe docenten’ zo ver te krijgen om ICT-activiteiten te ontplooien binnen de aangewezen kaders van de gewenste implementatie en werkwijze. Overdrijf voortdurend het succes van deze activiteiten. Laat tegen de tijd dat deze ‘nieuwe docenten’ doorkrijgen waar ze mee bezig zijn de activiteiten overnemen door de ‘nieuwe’ nieuwe docenten.
8. Wijs bij een stagnerende implementatie de negatieve houding en het ontbreken van voldoende vaardigheden bij studenten en docenten aan als belangrijkste oorzaken van een stagnerende implementatie. Benadruk dat de kwaliteit van de geleverde diensten en voorzieningen niet ter discussie kan staan, maar dat ‘men’ er gewoon nog niet aan toe is. Wijs er op dat de meeste klachten bij de volgende versie verholpen zullen zijn.
9. Probeer bij stagnatie de implementatie op een hoger plan te brengen door nog meer en voortvarender in te zetten op de gewenste implementatie en werkwijze. Probeer binnen hetzelfde concept de aandacht af te leiden van minder succesvolle onderdelen naar nieuwe functionaliteiten of toepassingen. Het is altijd een goede werkwijze om een probleem dat je niet op kan lossen groter te maken. Reflectie en evaluatie zijn hier niet op z’n plaats.
10. Los zelf geen problemen op. Probeer vooral niet te leren van de ervaringen en kennis van docenten. Zorg eventueel dat de plannen er op papier goed uit zien, maar ga je niet bezig houden met de vraag of deze papieren plannen ook daadwerkelijk tot resultaten leiden. Benadruk dat op genomen beslissingen niet terug kan worden gekomen omdat een ‘point of no return’ al gepasseerd is.

Geef een reactie op dit bericht

DoubleYouSee