• MENU >>
• Weblog
• Achtergronden
• Archief
• RSS Feed
• Login

 Klaagcultuur

Vanmorgen was er in het kader van een 'Vooruitblik op de onderwijsbegroting die binnenkort wordt besproken' een interview met iemand waarvan mij de naam en functie ontschoten zijn. Naast het aankomend lerarentekort en de daarvoor noodzakelijke ingrepen kwam ondermeer ter sprake dat zij-instromers zich meestal op scholen niet erg welkom voelen.

Ik denk dat dit per school wel erg kan en zal verschillen maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Met uitzondering van het HML is mijn ervaring ook dat het meestal erg lang duurt voordat je echt thuis voelt op een school (als het al gebeurt). Maar dat kan ook heel goed aan mezelf liggen. Misschien wil ik er ook wel helemaal bij horen...

Uiteraard kwam ook het salaris ter sprake. In de verschillende publicaties krijg je sterk de indruk dat verbetering van de salarissen en arbeidsomstandigheden vooral nodig is omdat anders geen weldenkend mens (laat staan afgestudeerden) in het onderwijs wil werken en dat daardoor het dreigend lerarentekort ernstige vormen aan zou gaan nemen.

Het is dus niet zo dat het werk wat wij, als docenten, doen zo belangrijk en zinvol is dat alleen daarom het al verstandig zou zijn te zorgen dat wij niet de benen nemen, nee... zolang er voldoende 'kneuzen' zijn die in het onderwijs willen werken hoeven we ons niet druk te maken over salaris of arbeidsomstandigheden.

Maar nu wil niemand meer in het onderwijs werken (met uitzondering van een paar duizend studenten van de lerarenopleiding), dus moet er iets gebeuren. Ja, dan wel! Maar zo werkt dat natuurlijk niet...

Geef een reactie op dit bericht

DoubleYouSee