Volgens Wikipedia is een roeping:
"Roeping is het (subjectieve) idee dat iemand heeft dat hij een taak te volbrengen heeft. Deze taak kan zowel maatschappelijk (arts, verpleegster, journalist) of geestelijk zijn zoals bij priester of zuster. Roeping wordt vaak geassocieerd met de uitoefening van een vrij beroep. Het idee van roeping is de laatste decennia sterk afgenomen."
Helaas, ik geloof niet dat ik een roeping heb. Ik vind wel dat ik de leukste baan van Nederland heb. Wat kan je als wiskundedocent nu meer willen dan werken op een lerarenopleiding? De studenten zijn aardig, ik heb leuke collega's... Mijn taak? Les geven, wiskunde leren, laten zien dat het in het onderwijs gaat om leerlingen en dat je altijd het maximale uit mensen moet halen? Dat je ALTIJD uit moet gaan van het goede in de mens? Dat wiskunde verreweg het leukste vak is? Dat wiskunde belangrijk is! Dat soort dingen... het kan allemaal.
Maar feitelijk ben ik natuurlijk helemaal verkeerd bezig. Ik investeer, denk ik, wel veel in deze 'taakstelling', maar dat leidt verder natuurlijk nergens toe, maar dat is niet erg. Idealen zijn leuk, maar dat kan je niet eten.
Leuk he? Elke dag een nieuwe reflectie... Moet kunnen...
Geef een reactie op dit bericht