• MENU >>
• Weblog
• Achtergronden
• Archief
• RSS Feed
• Login

 Vertrouwen

Ik weet niet goed wat ik hiervan moet denken:

"We leven in een low trust-samenleving. Wantrouwen beheerst en structureert de sociale verhoudingen. Bewindslieden, politici en journalisten die uit politiek belang of sensatiezucht een sfeer van wantrouwen in het onderwijs importeren, geledingen tegen elkaar opzetten en bestaande tegenstellingen uitvergroten, bewijzen het onderwijs, docenten en uiteindelijk ook de leerling een slechte dienst."
http://www.vo-raad.nl/actueel/weeklog-sjoerd-slagter?jaar=2008&maand=03

Ik moet toegeven dat ik zeer wantrouwend sta t.o.v. schoolleiders, politici, collega's, studenten, leerlingen en verder bijna iedereen...

De suggestie dat het onderlinge wantrouwen in het onderwijs veroorzaakt wordt door buitenstaanders is natuurlijk een volstrekt idiote gedachte. Docenten hebben, denk ik, al heel lang hele legitieme redenenen om zeer wantrouwig te zijn t.a.v. de schoolleiding.

Ik weet nog goed dat toen ik 'net' in het onderwijs ging werken dat in de docentenkamer een adjunct naar aanleiding van onze 'Nahossers' de volgende stelling poneerde:

"Mensen die nu nog in het onderwijs gaan werken zijn gek"

Dat was kennelijk zo'n beetje de normale gedachtengang. Nahossers zijn loosers. Sterker nog: in dezelfde tijd zegt een leerling tegen mij: "Willem, waarom ben je het onderwijs in gegaan? Jij kan toch 'echt' iets..."

Ik had toen eigenlijk al meteen moeten bedenken dat het kennelijk nogal stom is om in het onderwijs te willen werken. De directie vindt dat je een loser bent en leerlingen eigenlijk ook. Tada... het gaat lekker zo.

Het probleem van schoolleiders is, denk ik, dat ze vaak maar gewoon uit hun nek zitten te kletsen. In mijn eerste jaar had ik 2 klassen, een eerste klas en een derde klas. Dat was 7 lesuren per week. In het rooster waren de 4 lessen van de eerste klas op 4 verschillende dagen geroosterd. Dus ik heb 's gevraagd of dat niet op 3 dagen kon. Nee, dat was volgens de schoolleider volstrekt ondenkbaar. Een blokuur wiskunde in de eerste klas? Nee nee dat zou toch wel een enorm slecht idee zijn. Dus vergeet het maar...

Als startend docent denk je dan dat zo iets dan wel hout zal snijden. Weet je veel... Nog geen jaar later hebben alle eerste klassen een blokuur wiskunde op het rooster. Hoe kan dat? Nou, dat kwam erg handig uit in verband met het inroosteren van zogenaamde halfjaarsvakken. Inhoudelijk had een blokuur wiskunde dan ook nog het grote voordeel dat je nog iets kon doen aan geintegreerde wiskunde activiteiten. Daar kon je dan met een blokuur echt eens mee aan de gang.

Ik begreep toen eigenlijk wel zo'n beetje hoe dat werkt. Men kletst maar wat. Het doet er niet toe wat nu 'echt' waar is als de mensen maar denken dat het zo is dan is het wel goed zo. Een beetje een soort PvdA-standpunt. Nee, we zijn 'tegen' tenzij het handiger dat we 'voor' zijn want dan zijn we waarschijnlijk liever 'voor'. Althans voor zover het duurt... zoiets.

Ik vond dit nogal doorzichtig. Zou men misschien ter plekke gelegenheidsargumenten verzinnen? Zou dat misschien meer regel zijn dan uitzonderig? Ik denk 't wel. Feitelijk is dit altijd zo gebleven. Men klets maar wat. Waar is wat werkt... De logica is gebaseerd op de uitkomst niet op de werkelijkheid. Dat lijkt wel sociaal constructivisme. Inmiddels begrijp ik wel dat dit niet erg is. Zo zit de wereld  de wereld gewoon in elkaar. Je wordt als docent gewoon genaaid waar je bij staat, je kijkt er naar, je weet het wel, maar je doet er toch niks aan. Waarom niet? Omdat lesgeven toch gewoon het leukste is wat je kan. Het gaat tenslotte om de leerlingen en de studenten. De rest zal je dan toch verder ook een biet zijn... die lol laat je toch niet bederven door volstrekt irrelevante bijkomstigheden.

Mijn conclusie? Tjeu had gelijk... en heeft nog steeds gelijk. Mensen die nu nog het onderwijs in gaan zijn gek... Maar dat is niet erg, anders hou je dat ook niet vol. Hoe gekker hoe beter... En volgens mij moeten we heel erg blij zijn dat er toch steeds van die gekken zijn die in 't onderwijs in willen. Ik heb er geen spijt van. Het is zo leuk... Achteraf gezien was de opmerking van die leerling: "Willem jij spoort echt niet" eigenlijk een compliment...

 21-4-2008 12:26:26

“Het lijkt erop dat een belangrijk probleem binnen het onderwijs het gebrek aan vertrouwen is. Voortgezet onderwijs moet er bijvoorbeeld op kunnen vertrouwen dat het basisonderwijs bepaalde kwaliteiten aflevert. Maar ook vertrouwen binnen de verscheidene betrokken partijen van het onderwijs.”

 Door: Naschrift

Geef een reactie op dit bericht

DoubleYouSee