• MENU >>
• Weblog
• Achtergronden
• Archief
• RSS Feed
• Login

 Luie docenten

“Alles wat van jou is is van mij en alles wat van mij is daar blijf je af”

Op Onderwijsvernieuwing van onderop reageerde anoniem:

“Ik moet er persoonlijk niet aan denken dat ik vernieuwingen binnen het onderwijs, kijkend naar een flink aantal van m`n collega`s op mijn school, aan die docenten zou willen overlaten... Deze mensen hebben soms maar één belang, waar ze echt voor gaan: de vakanties. Het is soms op te maken uit reactie`s op bijvoorbeeld het bemensen van een projectweek. Deze , toffe, collega`s vertellen dan ijskoud, aan ieder die het horen wil, dat ze bijvoorbeeld op donderdag maar tot 13.00 uur kunnen. Daarna hebben ze vrij, want hun rooster is normaal ook tot 13.00 uur.”

Je kunt je afvragen of dit nu luiheid is of dat er mogelijk iets anders speelt. In deze bijdrage zal ik daar ’s twee voorbeelden van geven.

Op mijn oude schooltje (de ‘blije’ school) heb ik 11 jaar met zeer veel plezier gewerkt. Prima schoolleiding, enthousiaste collega’s en geweldige leerlingen. Maar zelfs daar gebeurde er ‘dingen’ die toch wel een ‘beetje vreemd’ zijn.

Voorbeeld 1
Ik was naast wiskundedocent ook webmaster van de homepage van school. Op een bepaald moment werd ik uitgenodigd om op de UVA een presentatie te houden over ‘De geschiedenis van pi’. Dat was een lessenserie die ik op Internet gezet gehad en de VU wilde eens laten zien wat je zoal met Internet en onderwijs zou kunnen doen. Nou leuk toch? Een soort van compliment zullen we maar zeggen.

Mijn verzoek aan de directie om die middag te worden uitgeroosterd om op de VU een presentatie te gaan geven werd niet afgewezen, maar de school zou dan wel een rekening sturen voor de niet gegeven uren. Misschien is dat een normale gang van zaken, maar daar had ik geen zin in. Dus dan maar niet.

Nog geen week later werd ik (zonder overleg!) 14 lesuren ingeroosterd in het kader van het muziekproject. Op donderdag zou ik 8 uur en op vrijdag 6 uur in het computerlokaal allerlei leerlingen aan allerlei muziekprogramma’s laten werken. Op donderdag had ik geloof ik ‘normaal’ gesproken 4 uur les en op vrijdag 2 uur.

Ik ben toen maar ’s naar de directie gestapt om te vragen of ik nu voor die extra 8 uur ook een rekening zou mogen sturen. Veel indruk zal dat niet gemaakt hebben, maar boos was ik wel.

Voorbeeld 2
Op ’t zelfde schooltje deed ik elk jaar mee met de muziekavond. U kent dat wel, leerlingen schrijven ‘songs’ en leerlingen voeren dat uit onder begeleiding van een groepje muzikanten. Ik vond dat altijd een geweldige buitenlesactiviteit, nou zeg maar gewoon het leukste van alles. Ik geloof dat we er uiteindelijk ook wel wat taakuren voor kregen, maar erg veel zal dat niet geweest zijn.

Naast het meeschrijven aan de muziek op de teksten van leerlingen moest er natuurlijk ook geoefend worden. Op een bepaald moment geloof ik zelfs 6 zondagen achter elkaar van 11 tot 3 of zoiets… Allemaal prima natuurlijk, ’t was voor een goede zaak en dat allemaal ter meerdere glorie van de leerlingen, de muziek en de school. Dit heb ik jaren achter elkaar gedaan. Geweldig.

In het kader van na- en of bijscholing wilde ik met een ‘collega bandlid’ een middag naar een cursus over ‘computers en schoolmuziek’ of zoiets. Gewoon iets wat we toch al deden en we wilden wel eens wat meer zien op dat gebied. Het leek me toch niet zo’n gek idee. De directie vond het een prima plan, maar was van mening dat we dan de helft van de kosten zelf moesten betalen.

Dat is duidelijk, dan maar niet.

Conclusie
Kennelijk is het zo dat de schoolleiding bij alles wat ze doet als enige doel heeft om de kosten zo laag mogelijk te houden en het resultaat zo groot mogelijk. Op zich is dat niet zo’n slecht plan maar in de praktijk heeft dat tot gevolg dat er een constante druk is om met inzet van zo weinig mogelijk middelen het maximale uit de docenten te trekken. Een soort 'kruideniersmentaliteit' waarbij docenten mimimaal uren worden toebedeeld, maar er wel verwacht wordt dat je maximaal inzetbaar bent. Dit kan je een tijdje doen, maar na enige tijd krijgt zelfs de meest naïeve of enthousiaste docent daar gewoon schoon genoeg van.

Opmerkingen als ‘geen tijd’ of ‘ik werk niet op woensdag’ zijn niet noodzakelijkerwijs tekenen van luiheid maar kunnen ook tekenen zijn van voortschrijdend inzicht en zelfbescherming.

 12-4-2008 14:59:24

Ik las je commentaar bij 'Onderwijsvernieuwing' met grote tevredenheid. Het zure "ze zitten er alleen vanwege de vakanties" gaat voorbij aan het feit dat deze collega's ooit vol overtuiging hebben gekozen voor een stressvolle baan, waarin het hollen of stilstaan is. De motivatie van sommige leerkrachten laat nu ernstig sleetse plekken zien. Als het ministerie denkt dat motivatie slijt van een tekort aan zelfsturing, dan hebben ze daarin wel een van de pijnpunten te pakken, denk ik. Maar wanneer ze de sturing vervolgens overlaten aan besturen en directies, dan denk ik niet dat het veel zal gaan helpen. En inderdaad: naast zelfsturing mag een beetje meedenken en waarderen ook best.

 Door: Elke

 12-4-2008 22:24:43

Ik ben 't wel eens met Simons: "...minder lesuren en, kleinere klassen te geven, door hun samenwerking te faciliteren en te stimuleren en door professionaliseringsactiviteiten te organiseren." Tegelijk weet je dan dat dit niet zal gebeuren. Dijsselbloem 2: onderwijsverbeteringen wederom mislukt!

 Door: Naschrift

 15-4-2008 21:21:03

Samenvatting: Ik denk, eerlijk gezegd, dat opmerkingen als ‘geen tijd’ of ‘ik werk op woensdag’ geen tekenen van luiheid zijn maar van voortschrijdend inzicht en zelfbescherming. Je kunt mensen een tijdje voor de gek houden, je kunt mensen een tijd lang een beetje voor de gek houden, maar je kunt mensen niet altijd steeds voor de gek houden. Zelfs docenten niet.

 Door: Naschrift

Geef een reactie op dit bericht

DoubleYouSee